Yar'Adua Meets Bush at White House

Comment op videomateriaal

Youtube: http://www.youtube.com/watch?v=jIVzzccJyHE&feature=related
Volledige tekst: http://www.whitehouse.gov/news/releases/2007/12/20071213-1.html

Extra informatie:
http://obiakpere.blogspot.com/2007/05/bush-cant-meet-yaradua-white-house.html
http://investorshub.advfn.com/boards/read_msg.asp?message_id=25335840
http://www.kaisernetwork.org/Daily_Reports/rep_index.cfm?DR_ID=49404
http://nykrindc.blogspot.com/2007/10/africom-and-balance-of-power-in-africa.htmler-in-africa.html
http://www.africom.mil/
http://www.pepfar.gov/

De ontmoeting tussen Yar'Adua en Bush

Ik heb op Youtube het filmpje Yar’Adua meets Bush at White House bekeken. De ontmoeting vond plaats op 13 december 2007. Het initiatief voor de ontmoeting kwam van Abuja zelf. Het filmpje sluit aan bij de comment Nieuwe president van Nigeria Umaru Yar’Adua: brenger van good governance?, omdat Yar’Adua, gezien de twijfelachtige omstandigheden waarin de verkiezingen zich afspeelden, voor de grote taak staat zijn geloofwaardigheid en legitimiteit op te poetsen. De ontmoeting met Bush hoort thuis in deze context. Het sluit volgens mij ook aan bij de comment The scramble for Africa’s oil, hoewel er in het hele gesprek niets over olie gezegd wordt. Maar bij een ontmoeting tussen het Witte Huis en de president van Afrika’s belangrijkste oliestaat, kan de gedachte aan olie niet ver weg geweest zijn. Inderdaad, het gesprek ging ook over veiligheid en de link tussen Amerikaanse bijdragen tot veiligheid in Afrika en olie is snel gelegd.

Werken aan legitimiteit

Zoals reeds gezegd werd, is het Yar’Adua’s eerste taak te werken aan zijn geloofwaardigheid en legitimiteit. Een ontmoeting met Bush in het Witte Huis draagt daar natuurlijk mooi aan bij. Meteen nadat Yar’Adua tot winnaar van de presidentiële verkiezingen (21 april 2007) was uitgeroepen, werd vanuit Abuja dan ook een aanvraag tot een gesprek gedaan, in de hoop dat een dergelijke ‘hoge ontmoeting’ de twijfels en kritieken omtrent de twijfelachtige omstandigheden van de verkiezingen zou wegnemen. Maar omdat de nieuwe president van Nigeria nog niet officieel ingewijd was (een gebeurtenis die plaatsvond op 29 mei 2007), ving de aanvraag bot: ‘The White House does not have a tradition of granting formal state audience to president-elects and this is no exception’, luidde het antwoord van het Witte Huis.

Aanvankelijk zou de reactie van het Witte Huis echter meteen positief zijn geweest en werd vanuit Abuja een lobbygroep ingehuurd om de nieuwe Nigeriaanse president in contact te brengen met invloedrijke en machtige leiders in de VS. Maar internationale en lokale kritiek op de manier waarop de verkiezingen in Nigeria verlopen waren, dwongen het Witte Huis alle ontmoetingen af te zeggen tot na de officiële inauguratie.

Het gesprek tussen Yar’Adua en Bush, dat plaats vond op 13 december 2007, klonk erg positief. Ze zijn dikke vrienden en hebben samen een heleboel onderwerpen besproken. Bush zei onder de indruk te zijn van Yar’Adua’s ‘commitment to reform, your adherence to the concept of rule of law, and your belief in transparency’. Verder kwamen onderwerpen als onderwijs, gezondheid (HIV/AIDS en malaria) aan bod, en Bush zou het United States Congress voorleggen de steun aan PEPFAR te verdubbelen. Yar’Adua zelf vermeldde het belang van democratie, the rule of law, geloofwaardige electorale processen, rechtvaardigheid, gelijkheid, transparantie, aansprakelijkheid en de ontwikkeling van een vrije markteconomie. Hij bezit zeker de hedendaagse technocratische woordenschat van good governance.

AFRICOM, veiligheid en olie

Ook het onderwerp veiligheid kwam aan bod. Zowel de veiligheid in Nigeria, de Niger Delta, de Golf van Guinée als vrede en veiligheid op het Afrikaanse continent werden besproken. In de media bestond er aanvankelijk onduidelijkheid over wat er precies gezegd was over militaire samenwerking tussen de twee landen. Yar’Adua verduidelijkte nadien dat het niet ging over het vestigen van een militaire basis van de VS in Nigeria, maar wel om een partnerschap met AFRICOM (United States Africa Command). Dat omvat ondersteuning, wapens, uitrusting en logistieke steun van de VS om een stand-by troepenmacht op te bouwen, waaraan wordt bijgedragen door de Afrikaanse landen. De VS zoeken nog een Afrikaans hoofdkwartier voor AFRICOM, dat momenteel opereert vanuit Stuttgart. AFRICOM’s bedoeling is (volgens de VS) de Afrikaanse landen bij te staan in de strijd tegen terrorisme, natuurrampen en andere factoren die hun stabiliteit zouden kunnen aantasten. Maar verschillende landen, waaronder Libië en Zuid-Afrika, hebben hierover hun bezorgdheid geuit. Ze dreigen met sancties tegenover de Afrikaanse landen die een militaire VS basis op hun grondgebied toestaan. De uitbouw van de troepenmacht zou in de eerste plaats leiden tot een toename van de invloed van de VS en tot de opening van een ‘global war on terror’ op het Afrikaanse continent. In het geval van Nigeria komt daar natuurlijk ook het grondstoffenbelang bij kijken. De VS zouden er inderdaad alle belang bij hebben de regio van de Golf van Guinea en de Niger Delta in het bijzonder te beveiligen, om zo de olie-exploitatie, die nu bedreigd wordt door milities als de MEND, te verzekeren.